Enghraifft o'r canlynol | un o ganghennau athroniaeth |
---|---|
Math | athroniaeth |
Ffeiliau perthnasol ar Gomin Wicimedia |
Cangen o athroniaeth yn ymwneud ag ontoleg a natur y meddwl a’i berthynas â'r corff yw athroniaeth y meddwl. Y prif bwnc sy'n tynnu sylw athroniaeth y meddwl ydy problem y meddwl a’r corff.
Datblygodd y gysyniadaeth gyfoes ynglŷn ag athroniaeth y meddwl yn sgil gwaith René Descartes (1596–1650), a’i ddamcaniaeth a elwir deuoliaeth Gartesaidd neu ddeuoliaeth seicogorfforol. Disgrifia Descartes holl-wahaniaeth metaffisegol rhwng dwy fath o sylwedd, y meddyliol neu'r seico a'r corfforol neu ffisegol.[1] Gwrthwynebir deuoliaeth gan y monyddion, sydd yn dal taw un fath o sylwedd yn unig sydd yn y bydysawd. Y ddwy brif ffurf ar fonyddiaeth, wrth gwrs, yw delfrydiaeth, sydd yn haeru taw realiti y meddwl ydy'r unig wirionedd, a materoliaeth, sydd yn cydnabod bodolaeth mater ffisegol yn unig.